Historia szkoły w Sadlnie

Z kart przeszłości.

Społeczeństwo Sadlna i okolic było zawsze ofiarne dla oświaty.

Już przed wojną zbudowano szkołę, którą w czasie okupacji gospodarze niemieccy rozebrali, a na dawnym placu Niemcy pobudowali drewniany barak, w którym były dwie duże sale. Służył on w czasie okupacji jako budynek administracyjny dla robotników kopiących rowy pancerne, ludzie ci byli przywiezieni z Łodzi. Na boisku obecnej szkoły stała kuchnia polowa gdzie wydawano porcje żywnościowe.

Po wyzwoleniu, w Sadlnie nie było budynku szkolnego. Dzieci naukę zaczęły właśnie w tym drewnianym baraku o dwóch izbach lekcyjnych ogrzewanych piecem ,,Kurierkiem”. Klasy były łączone np. trzecia z czwartą. Ponieważ sal lekcyjnych było za mało, klasy stworzono w starej remizie, która nadal stoi za siatką boiska szkolnego. Sale lekcyjne były też u gospodarzy.

Niżej przedstawione są zdjęcia budynków, w których odbywały się lekcje.

W wyżej wymienionych budynkach do jednej klasy uczęszczały dzieci różnych roczników. Był to okres powojenny i czasem w okresie trzech lat uczeń kończył szkołę podstawową.

Na zdjęciu poniżej widzimy uczniów jednej klasy w różnym wieku. Jest to zdjęcie z 1948 r. udostępnione przez p. Mirosława Waszaka z Sadlna.

Na Tysiąclecie Państwa Polskiego rząd ogłosił hasło ,,Tysiąc szkół na 1000-lecie”. Wydział Oświaty w Radziejowie udostępnił projekt budynku szkolnego. A i społeczeństwo włączyło się do akcji budowania szkoły. Nauczyciele i członkowie Komitetu Rodzicielskiego w Sadlnie w wolnym czasie chodzili po domach i zbierali pieniądze na budowę szkoły – bo część inwestycji musiało pokryć społeczeństwo. Szkoła więc powstała z ofiarowanych składek ludności gromady Sadlno i całego powiatu radziejowskiego.

Została zbudowana w ciągu pięciu miesięcy, przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych. Uroczystość wmurowania kamienia węgielnego odbyła się 9 kwietnia 1960 r.

Uroczystość otwarcia odbyła się 4 września 1960 r. i miała podniosły charakter. Wzięły w niej udział liczne rzesze ludności, władze wojewódzkie, powiatowe i gromadzkie. Kierownikiem Szkoły został Lucjan Albrecht.

Sześć lat później 12 czerwca 1966 r. nadano Szkole imię Mikołaja Kopernika i wmurowano tablicę pamiątkową.

A oto grono pedagogiczne w roku szkolnym 1966/67:

  1. Promis Edward
  2. Promis Jadwiga
  3. Zrobczyńska Bogumiła
  4. Albrecht Cecylia
  5. Pietrzak Maria
  6. Krzymiński Wacław
  7. Kostański Stanisław
  8. Kostańska Maria
  9. Mila Jan
  10. Pietrzak Janina
  11. Mila Bogdan
  12. Bort Agnieszka

tekst przygotowała: mgr Emilia Promis

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *